Svako ko posjeti Boku, doživljava je na sebi svojstven način, bilo da se radi o umjetnicima, naučnicima ili turistima, Boka snažno utiče na sva čulna iskustva. Boka je ono mjesto gdje se suprotnosti susreću i sjedinjavanju tvoreći jedan sasvim poseban ambijent. Suprotnosti se ogledaju u prirodi gdje se u jednom dijelu iz mirne površine mora naglo uzdižu krševite planine, a u drugom dijelu niču prave botaničke bašte, ali isto tako i u kulturno-istoriskom naslijeđa gdje se dvije civilizacije, istoka i zapada nadopunjuju u jedinstvenoj harmoniji. Praistorijsko doba, ilirsko doba, antičko doba, latinsko-vizantijsko doba, gotika, renesansa, barok, sve se to pretapa u savremeni život pokazujući i dokazujući da prave vrijednosti viječno traju, zajedno u harmoniji.

Ukupna površina zaliva je 87,3 km2, zapremina iznosi 2,4 x 106 km3, maksimalne dubina 60 m i prosječna 27,3 m. Salinitet vode je 28%. Dužina obale iznosi 105,7 km. Bokokotorski zaliv ulazi 28 km u kopno.

Boku ukrašavaju sedam ostrva, a to su: Sveti Marko, Mamula, Gospa od Škrpjela, Sveti Đorđe, Milosrđa, Ostrvo Cvijeća i Mala Gospa. Duž cijelog zaliva nalazi se lanac manjih gradova i mjesta od kojih bi svako moglo da ispriča svoju priču.

S obzirom da se proteže između Jadranskog mora i kraškog zaleđa, područje Boke Kotorske se nalazi pod uticajima sredozemne i planinske klime, koje kada se pomješaju tvore posebnu vrstu submediteranske klime, sasvim specifične za razliku od ostalog dijela crnogorskog primorja. Karakteristično za Boku jeste rano proljeće gdje, kada su sve okolne planine prekrivene snijegom, uz morsku obalu cvijetaju mediteranske biljke i drveće. U zimskom periodu takođe može da se uživa u sunčanim danima na obali dok se u planinski predio može stići za manje od sat vremena. Ljeta u Boki su prijatna sa nešto više kišnih dana nego u ostalom dijelu crnogorskog primorja, što se ogleda u bujnoj vegetaciji. U Boki najviše kišnih dana ima u kasnu jesen i djelimično tokom zime, pogotovo u unutrašnjem dijelu zaliva gdje visoke planine zatvaraju put oblacima koji dolaze sa juga i donose kišu. Uzduž čitave obale zaliva može se vidjeti bogata rasprostranjenost mediteranskog, kontinentalnog i egzotičnog bilja. Lovor, palme, masline, stabla naranadže, limuna i šipka, agave, oleanderi, kamelije, mimoze… samo su dio šarolike flore ovog regiona.

Boka Kotorska je zvanično proglašena jednim od najljepših zaliva na svijetu.

Herceg Novi je primorski grad u Crnoj Gori koji se nalazi na ulazu u Bokokotorski zaliv i u podnožju planine Orjen. To je administrativni centar Opštine Herceg Novi sa oko 33.000 stanovnika. Herceg Novi je bio poznat kao Castelnuovo (na italijanskom). Herceg Novi ima burnu prošlost, uprkos tome što je jedno od najmlađih naselja na Jadranu. Istorija različitih zanimanja je stvorila spoj različitih i slikovitih arhitektonskih stilova u gradu.

Herceg Novi je glavna crnogorska turistička destinacija. Dobro je poznat kao banja i zdravstveni centar; u blizini Igala postoji obilje lekovitog morskog blata nazvanog "igaljsko blato", i ljekovite mineralne vode pod nazivom "igaljske slatine". Najpoznatije turističke atrakcije u Herceg Novom su tvrđava Forte Mare, koju je podigao bosanski kralj Tvrtko I 1382. godine, Sat kula i Kanli-kula koju su podigli Turci, pravoslavna crkva Svetog Arhangela Mihaila na centralnom Trgu Belavista, i mnogi drugi vjerski, kulturni i istorijski objekti.

Morska obala grada je poznata po šetalištu dugačkom 7 km. Ova fantastična obalna staza u svako doba godine pruža poseban užitak šetačima. Sa šetališta se može sići na mnogobrojne manje ili veće plaže razastrte duž čitave novske rivijere. Turističke agencije organizuju jednodnevne izlete brodom do poluostrva Luštica, koje se nalazi nasuprot grada.

Zvanična web prezentacija Turističke organizacije Herceg Novog se nalazi na adresi hercegnovi.travel.

Kotor je stari grad u Bokokotorskom zalivu. Ima oko 13000, a opština Kotor 23000 stanovnika. Stara mediteranska kotorska luka, okružena impresivnim gradskim zidinama, je vrlo dobro sačuvana i pod zaštitom je UNESKO-a, kao svjetska kulturna baština. Između 1420-1797 Kotor je sa okolinom pripadao Veneciji pa je venecijanski uticaj ostavio trag na gradskoj arhitekturi. Posljednjih godina sve je veći broj turista koje privlače kako prirodna ljepota Boke Kotorske tako i sam stari kotorski grad.

Kotor je prvi put bio naseljen u vrijeme antičkog Rima, kada je bio poznat kao Acruvium i bio dio rimske provincije Dalmacije. Kotor je bio utvrđen još od ranog srednjeg vijeka, kada je imperator Justinijan I sazidao tvrđavu iznad Ascrivium-a 535. Godine 1002. opljačkali su ga Bugari, a kasnije ga je bugarski car Samuilo predao Srbiji. Kotor je, pod zaštitom Srbije, a u savezu s Dubrovnikom, sačuvao nedirnutim svoje republikanske institucije, i svoje pravo da zaključuje ugovore i učestvuje u ratu. U 14. vijeku trgovina grada Cattaro, kako je tada zvan, konkurisala je dubrovačkoj i izazivala zavist Venecije. Treba spomenuti da je grad Kotor imao statut iz 1301. godine, kojim se dokazuje da je uvijek imao status grada. Za vrijeme dinastije Nemanjića, Kotor je uživao veliku autonomiju i povlastice. Pad Srbije 1389. ostavio je grad bez zaštite, i pošto je naizmjenice padao u ruke Mlečana i Mađara, konačno je 1420. došao pod mletačku vlast. Kotor su opsjedali i Turci 1538. i 1657, posjećivala ga kuga 1572, a gotovo je uništen u zemljotresima 1563 i 1667. Po Sporazumu iz Kampo Fromija iz 1797. prešao je u ruke Austrije, ali je 1805, po sporazumu iz Presburga, dodjeljen Italiji, da bi konačno postao dio francuskog carstva 1810. U Prvom svetskom ratu Kotor je bio poprište žestokih borbi između Crne Gore i Austro-Ugarske. Poslije 1918. Kotor je postao dio Jugoslavije, a nakon 1945. dio tadašnje Socijalističke Republike Crne Gore u okviru socijalističke Jugoslavije.

15. april 1979. godine, Kotor je doživio užasan zemljotres. Rekonstrukcija je trajala 10 godina, pa i više za određena važna zdanja: Katedrala Svetog Trifuna, Crkva Svetog Luke, Kneževa palata itd.

Zvanična web prezentacija Turističke organizacije Kotora se nalazi na adresi kotor.travel.

U srcu Boke smjestio se Tivat, sa lijepom obalom, plažama, uvalama, lučicama kao i još sasvim neotkrivenim, veoma atraktivnim zaleđem. Bogatsvo arheoloških nalaza i kulturno istorijskih spomenika svjedočanstvo je njegovog nastanka. Brojni kulturni programi, pučke feste, sportska dešavanja postala su sinonim grada. Ono što mu daje poseban pečat su njegovi stanovnici, gostoprimni i otvoreni za sve znatiželjne i dobronamjerne goste. A gosti se u Tivtu rado vraćaju, jedni zbog sačuvanog primorskog ambijenta, drugi zbog domaćinske atmosfere i opuštenosti.

Zvanična web prezentacija Turističke organizacije Tivta se nalazi na adresi tivat.travel.

Porto Montenegro je projekat izgradnje naselja oko marine i matične luke za jahte sa sjajnom perspektivom osmišljene tako da zadovoljava sofisticirane potrebe svih jahti, njihovih vlasnika, gostiju i posade, sa dodatnom infrastrukturom za najveće jahte. Glavni investitor projekta je kanadski biznismen Peter Munk, osnivač Barrick Gold korporacije. Ostali investitori su: Lord Jacob Rothschild, Nathaniel Rothschild, Bernard Arnault, Sandor Demjan i Anthony Munk.

Zvanična web prezentacija Porto Montenegra se nalazi na adresi portomontenegro.com.